Της φιλανθρωπίας το ανάγνωσμα πρόσχωμεν...!

Έχουν να λεν για τους Κύπριους ότι εν φιλάνθρωπος λαός και κατά πάσα πιθανότητα έχουν δίκαιο. Γι'αυτό και στην Κύπρο ανθούν κάθε λογής συλλόγοι αλλά και ιδιώτες που βασίζονται στη φιλανθρωπία του κόσμου.

Φιλανθρωπία! Ωραίο προτέρημα. Πόσο πολύ θα ήθελα να το έχω! Εν να μου πείτε τωρά, κοτζάμ ψευδώνυμο "Σαμαρείτισσα" τζιαι εν είσαι φιλάνθρωπη;;; Θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι γιατί τον καιρό που ήμουν, ήταν ωραίο το συναίσθημα να προσφέρεις κάτι στους μη έχοντες. Όμως τα τελευταία χρόνια ακούω διάφορα και έγινα πάρα μα πάρα πολλά δύσπιστη. Και μαραζώνω που εν είμαι πλέον φιλάνθρωπη αλλά πληγώνομαι να ακούω ιστορίες για αγρίους για το πού εκαταλαλήξαν τα λεφτά που έδωσεν καλοπροαίρετα ο κόσμος που το υστέρημά του.

Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω, ο κατάλογος εν ατέλειωτος! Για κείνους που μοιράζουν αρωματικά αυτοκινήτου στους δρόμους μαζί με φυλλάδια που γράφουν ότι έχουν λευχαιμία/καρκίνο/σοβαρή εγκεφαλοπάθεια αλλά βρίσκεις τους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Κύπρου; (να πιστέψω δηλαδή ότι εν το ίδιο άτομο και έστειλε αντιπροσώπους σε όλη την Κύπρο;;) Για κείνους που πουλούν προϊόντα για να βοηθήσουν τάχα την τάδε φτωχή χώρα και τα τάδε φτωχά μωρά αλλά ακουστήκαν φήμες ότι τα παραπάνω λεφτά τρων τα οι "εκ των έσω" πριν παν στον προορισμό τους; Για κείνους που διαφημίουν ότι με το τάδε ευτελές ποσό το μήνα στηρίζεις ένα μωρό στην τάδε χώρα αλλά ακουστήκαν περιπτώσεις που κάποιος ετσέπωνε τα λεφτά και έγραφε ευχαριστήριες επιστολές απο ανύπαρκτα μωρά προς τους ευεργέτες τους; Για κείνους που τηλεφωνού και ζητούν να γραφτούν στους καταλόγους των κοινωνικών παντοπωλείων αλλά κυκλοφορούν με το τάδε πανάκριβο αυτοκίνητο και παν τριήμερα στην Αθήνα για να περάσουν το Σαββατοκυρίακο;  Για κείνους που κάποτε εγυρίζαν και επουλούσαν ημερολόγια για να βοηθηθεί τάχα η τάδε ελληνική κοινότητα στην τάδε χώρα αλλά έμαθα ότι τα ιδρυτικά μέλη του σωματείου εχτίσαν τριώροφα σπίτια χωρίς να κάμνου καμιά άλλη δουλειά πλην της συγκεκριμένης πώλησης; Για κείνους που προσποιούνται ότι έχουν κάποια αναπηρία (εν υπαινίσσομαι ότι εν όλοι ψεύτες, προς Θεού) και ζητούν οικονομική βοήθεια που τον κόσμο αλλά υπάρχουν μάρτυρες που τους είδαν να περπατούν κανονικά; Ποιον να αναφέρω και ποιόν ν'αφήσω πίσω... Μέχρι του παπά μου επουλήσαν του μια φορά λαχεία αξίας 20 ευρώ για μιαν υποτιθέμενη κλήρωση κάποιου υποτιθέμενου σωματείου και όταν μετά από καιρό ετηλεφώνησε στον αριθμό που αναγραφόταν για να ρωτήσει πληροφορίες, είπαν του το σωματείο εν ανύπαρκτο.

Είμαι πάρα πολλά νευριασμένη!

Πριν κάτι μέρες ήμουν κάπου για καφέ με κάτι φίλες μου και λίγο παρακάτω εγίνετουν ένα φιλανθρωπικό παζαράκι. Οι κοπέλες εσηκωθήκαν με όλη την καλή τους διάθεση να παν να δουν και να αγοράσουν κάτι για να βοηθήσουν. Ερωτήσαν με έκπληχτες "εν θα έρτεις κι εσύ;" και ακούσαν με ακόμα πιο έκπληχτες να απαντώ "εν θέλω να βοηθήσω"(κράξτε με ελεύθερα).

Λυπούμαι που έφτασα σε τούτην την κατάσταση και φαντάζομαι εφτάσαν και πολλοί άλλοι σαν εμένα. Και εν κρίμα γιατί ειδικά σε τούτην τη φάση που εν η Κύπρος τωρά, η φιλανθρωπία εν απαραίτητη...

Ξέρω, υπάρχει λύση: να δίνει καθένας τη βοήθεια του στοχευμένα κάπου συγκεκριμένα που ξέρει ότι υπάρχει ανάγκη. Αλλά δυστυχώς ακόμα και τούτο εμπεριέχει το ρίσκο να πιαστείς κορόιδο...

Κρίμα!

H εξολόθρευση του Μπιν Λάντεν

Όι όι, έννεν τούτο που ενομίσετε! Εν έχω όρεξη πρωινιάτικα της Κυριακής να μιλήσω για το γνωστό τρομοκράτη...

Εδώ και λίγο καιρό εμφανίστηκε μες το σπίτι ένα από κείνα τα συμπαθητικά πλην ενοχλητικά τρωκτικά, ήτοι ποντικός! Τόσα χρόνια, τους ποντικούς αποκαλούσα τους χαϊδευτικά "Μανωλίτο", εν ξέρω γιατί. Τούτου όσο και να ήθελα να του κολλήσω ένα συμπαθητικό παρατσούκλι, εν μου έφκαινε.

Είμαι φιλόζωο άτομο και δεν ενοχλώ ποττέ μου ούτε μυρμήγκι (τα κουνούπια εξαιρούντα για ευνόητους λόγους). Όλα κι όλα  όμως! Ποντικός μες το σπίτι και δη τρομοκράτης ποντικός έννεν λογικό να είναι ευπρόσδεκτος. Έπεφτα τη νύκτα και άκουα "γρούτσου γρούτσου". Εξύπνουν το πρωί και έβρισκα τα σφογγάρια του καναπέ μου "μαδημένα". Άφηνα κάτι πάνω στον πάγκο, έβρισκα το λειψό. Εν επήαιννεν άλλο!

Άρχισα με τα ανώδυνα μέτρα. Έβαλα ποντικοπαγίδα, εκείνο το είδος που εν σαν το κλουβάκι και βάζεις μέσα το τυρί. Τίποτε ο τρομοκράτης ποντικός! Έτρωεν όλα τα άλλα, το τυρί της ποντικοπαγίδας άθικτο. Είπαν μου να βάλω κάτι αυτοκόλλητες παγίδες για να πιαστεί πάνω. Εδοκίμασα το. Επιάστηκεν πάνω ό,τι βάλλει ο νους σου, από αράχνες μέχρι η παντόφλα μου. Ο τρομοκράτης άφαντος. Είπα εν πάει άλλο, λυπούμαι τον αλλά εν αντέχεται. Εν να βάλω φάκα, εκείνο το είδος που γυρίζει η "τσάκρα" και πιττώνει σε. Εγέμισα τα ερμαράκια και τους χώρους πίσω από τα έπιπλα. Τίποτε, μηδέν στο πηλίκο (κατα βάθος εχάρηκα). Είπα το του παπά μου, έφαεν μου τα αυτιά μου και τελικά έπεισε με με πολύ βαριά καρδιά να βάλουμε δηλητήριο (σσσ! ξέρω ότι απαγορεύεται!). Περνούν οι μέρες, άθικτο το "σιταράκι" (γιούπι!). Νομίζω εν σε κείνη τη φάση που του εκόλλησα το "Μπιν Λαντεν"!Εκατάντησα να σκέφτομαι ότι έπρεπε να καλέσω τις Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ για να τον εξολοθρεύσουν.

Ψες, εμάζεψα κάτι μικροσκουπίδια και ετοιμάζουμουν να τα πετάξω στον κάλαθο. Με το που ανοίω το ερμαράκι να τα βάλω στον κάδο, τσουπ βλέπω τον Μπιν Λάντεν να κάθεται μέσα στο σωρό των σκουπιδιών, να μασουλά κάτι γαριδάκια και να με κοιτάζει κατάματα. Ακόμα να καταλάβω πώς τα εκατάφερα να μεν πηδήσω 2 μέτρα ψηλά που τον φόον μου. Έμεινα και εκοίταζα τον ακίνητη κι εκείνος εμένα. Να πω το ήμαρτον μου, ελυπήθηκά τον. Πού ήβρα το θάρρος, εν ηξέρω, άρπαξα αστραπιαία τη τσάντα και έδησά την.

Μεν ανησυχείτε, όπως είπα και πιο πάνω, τα ζώα αγαπώ τα. Εν εσκέφτηκα να τον πειράξω. Επερπάτησα κάμποσα τετράγωνα στη γειτονιά με τη σακούλα των σκουπιδιών στα χέρια. Όποιος με είδε σίουρα εν να εσκέφτηκεν πως επέλλανα νυκτιάτικα. Έφτασα σ'ένα μεγάλο χωράφι, άνοιξα τη σακούλα και ίσα που επρόλαβα να δω τον Μπιν Λάντεν να πετάσσεται τζιαι να βουρά.

Επήεν τζείνος στο καλό κι επέστρεψα τζιαι εγώ ήσυχη τζιαι ικανοποιημένη στον καναπέ μου. Εξολόθρευση Μπιν Λάντεν- Mission accomplished!

 

Καλή Κυριακή everyone!

 

Περί έρωτος...

Καθώς διάβαζα σήμερα ένα άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας lifo, έπεσα τυχαία σ'αυτή τη φράση που όπως πληροφορήθηκα λίγες γραμμές πιο κάτω είπε ο Charlie Chaplin σε μια επιστολή προς την κόρη του. Επειδή ένιωσα εκείνo που πολύ παραστατικά αποδίδει η αγγλική φράση "I couldn't agree more" , θέλησα να το γράψω εδώ... Η φράση λοιπόν ήταν:

 

 "Your naked body should only belong to those who fall in love with your naked soul"

Χίλια likes!

“Your naked body should only belong to those who fall in love with your naked soul.” Πηγή: www.lifo.gr Your naked body should only belong to those who fall in love with your naked soul

“Your naked body should only belong to those who fall in love with your naked soul.” Πηγή: www.lifo.gr

A-συνήθεις ύποπτοι!

Έτσι για να ξεφύγουμε λίγο απ'τη ρουτίνα της καθημερινότητας  και τη σκουριασμένη σκέψη...
Μου το είχαν στείλει παλιά σε e-mail, το ξανασυνάντησα σήμερα στο www.lifo.gr.
Δοκιμάστε το, έχει πλάκα. N'joy!

Με αεροπλάνα και βαπόρια...

Καθώς εμίλουν με μια φίλη μου και ένα επικείμενο ταξίδι χτες, ήρτεν στο νου μου η εικόνα του αεροδρομίου και εκατέλαβεν με ένα διφορούμενο συναίσθημα που μου δημιούργησε μια συναισθηματική σύγχυση. 

Τελειώνοντας το τηλεφώνημα αναρωτήθηκα γιατί να νιώθω έτσι και συνειδητοποίησα ότι το αεροδρόμιο ανέκαθεν ήταν καταχωρημένο στο υποσυνείδητό μου με ανάμεικτα συναισθήματα και ότι αν με έβαλλε κάποιος να το κατατάξω στα "in" ή στα "out"  της ζωής μου, εν θα ήξερα πού ακριβώς θα ήθελα να το τοποθετήσω . 

Το αεροδρόμιο έχει στην αντίληψη μου μια υπόσταση αντιφατική. Εν ο χώρος που μου προκαλεί χαρά και ενθουσιασμό κάθε φορά που ετοιμάζομαι για ταξίδι. Αλλά είναι ταυτόχρονα και ο χώρος που μου προκαλεί το αίσθημα της "απώλειας" κάθε φορά που αποχαιρετώ αγαπημένα πρόσωπα που φεύκουν μακριά και δυστυχώς τούτο εχρειάτηηκε να τ κάμω πολλές φορές μέχρι τώρα. 

Πέραν των συναισθημάτων μου, το ίδιο το αεροδρόμιο ως χώρος, εν σαν τη μέρα με τη νύκτα μαζί σε ένα πρόσωπο. Στον κάτω όροφο χαρές και πανηγύρια, ενώ ταυτόχρονα στον πάνω όροφο, δάκρυα και αποχαιρετισμοί.

Εν πάση περιπτώσει, καλό ταξίδι σε όσους ετοιμάζονται για πτήσεις... Καλά να περάσετε.

(αγαπημένε μου κι όμορφε ξένε μου, μου έλειψαν οι στιγμές που "ετοίμαζα ταξίδι μοναχά για πάρτη σου στα μεγαλα νησιά του μυαλού και του χάρτη σου")