H εξολόθρευση του Μπιν Λάντεν

Όι όι, έννεν τούτο που ενομίσετε! Εν έχω όρεξη πρωινιάτικα της Κυριακής να μιλήσω για το γνωστό τρομοκράτη...

Εδώ και λίγο καιρό εμφανίστηκε μες το σπίτι ένα από κείνα τα συμπαθητικά πλην ενοχλητικά τρωκτικά, ήτοι ποντικός! Τόσα χρόνια, τους ποντικούς αποκαλούσα τους χαϊδευτικά "Μανωλίτο", εν ξέρω γιατί. Τούτου όσο και να ήθελα να του κολλήσω ένα συμπαθητικό παρατσούκλι, εν μου έφκαινε.

Είμαι φιλόζωο άτομο και δεν ενοχλώ ποττέ μου ούτε μυρμήγκι (τα κουνούπια εξαιρούντα για ευνόητους λόγους). Όλα κι όλα  όμως! Ποντικός μες το σπίτι και δη τρομοκράτης ποντικός έννεν λογικό να είναι ευπρόσδεκτος. Έπεφτα τη νύκτα και άκουα "γρούτσου γρούτσου". Εξύπνουν το πρωί και έβρισκα τα σφογγάρια του καναπέ μου "μαδημένα". Άφηνα κάτι πάνω στον πάγκο, έβρισκα το λειψό. Εν επήαιννεν άλλο!

Άρχισα με τα ανώδυνα μέτρα. Έβαλα ποντικοπαγίδα, εκείνο το είδος που εν σαν το κλουβάκι και βάζεις μέσα το τυρί. Τίποτε ο τρομοκράτης ποντικός! Έτρωεν όλα τα άλλα, το τυρί της ποντικοπαγίδας άθικτο. Είπαν μου να βάλω κάτι αυτοκόλλητες παγίδες για να πιαστεί πάνω. Εδοκίμασα το. Επιάστηκεν πάνω ό,τι βάλλει ο νους σου, από αράχνες μέχρι η παντόφλα μου. Ο τρομοκράτης άφαντος. Είπα εν πάει άλλο, λυπούμαι τον αλλά εν αντέχεται. Εν να βάλω φάκα, εκείνο το είδος που γυρίζει η "τσάκρα" και πιττώνει σε. Εγέμισα τα ερμαράκια και τους χώρους πίσω από τα έπιπλα. Τίποτε, μηδέν στο πηλίκο (κατα βάθος εχάρηκα). Είπα το του παπά μου, έφαεν μου τα αυτιά μου και τελικά έπεισε με με πολύ βαριά καρδιά να βάλουμε δηλητήριο (σσσ! ξέρω ότι απαγορεύεται!). Περνούν οι μέρες, άθικτο το "σιταράκι" (γιούπι!). Νομίζω εν σε κείνη τη φάση που του εκόλλησα το "Μπιν Λαντεν"!Εκατάντησα να σκέφτομαι ότι έπρεπε να καλέσω τις Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ για να τον εξολοθρεύσουν.

Ψες, εμάζεψα κάτι μικροσκουπίδια και ετοιμάζουμουν να τα πετάξω στον κάλαθο. Με το που ανοίω το ερμαράκι να τα βάλω στον κάδο, τσουπ βλέπω τον Μπιν Λάντεν να κάθεται μέσα στο σωρό των σκουπιδιών, να μασουλά κάτι γαριδάκια και να με κοιτάζει κατάματα. Ακόμα να καταλάβω πώς τα εκατάφερα να μεν πηδήσω 2 μέτρα ψηλά που τον φόον μου. Έμεινα και εκοίταζα τον ακίνητη κι εκείνος εμένα. Να πω το ήμαρτον μου, ελυπήθηκά τον. Πού ήβρα το θάρρος, εν ηξέρω, άρπαξα αστραπιαία τη τσάντα και έδησά την.

Μεν ανησυχείτε, όπως είπα και πιο πάνω, τα ζώα αγαπώ τα. Εν εσκέφτηκα να τον πειράξω. Επερπάτησα κάμποσα τετράγωνα στη γειτονιά με τη σακούλα των σκουπιδιών στα χέρια. Όποιος με είδε σίουρα εν να εσκέφτηκεν πως επέλλανα νυκτιάτικα. Έφτασα σ'ένα μεγάλο χωράφι, άνοιξα τη σακούλα και ίσα που επρόλαβα να δω τον Μπιν Λάντεν να πετάσσεται τζιαι να βουρά.

Επήεν τζείνος στο καλό κι επέστρεψα τζιαι εγώ ήσυχη τζιαι ικανοποιημένη στον καναπέ μου. Εξολόθρευση Μπιν Λάντεν- Mission accomplished!

 

Καλή Κυριακή everyone!