Όπως ανακάτευκα προχτές μες τα άρθρα και τα βιβλία για να γράψω καμιάν αράδα για τούντην γέριμην την εργασία του μεταπτυχιακού, ήβρα μιαν αναφορά για το "ψηφιακό χάσμα" τζιαι πάλε εθυμήθηκά σε(όι πως περνά ώρα της μέρας που να μεν σε θυμηθώ. άραγε εσύ θυμάσαι με;;;).
Εθυμήθηκα λοιπόν,(όσον άσχημο κι αν ακούεται) που τεχνολογικά ήσουν στουρνάρι και που εμίσας θανάσιμα την τεχνολογία. Άκους κομπιούτερ τζιαι επρασίνιζες. Άκουα κομπιούτερ τζιαι άνθιζεν η ψθσιή μου. Άκουες ίντερνετ τζιαι έφκαλες τζιέρατα. Άκουα ίντερνετ τζιαι έκμανα κωλοτούμπες. Οι λέξεις e-mail, chat τζιαι forum (όταν σου έδειξα τι είναι) εσηκώναν την πίεσή σου στο 25. Εμέναν εκάμναν με να χαμογελώ ανέλπιστα. Αυτό κι αν ήταν ψηφιακό χάσμα. Εσύ να θεωρείς πως η τεχνολογία ήταν ο αντίχριστος, εγώ να νομίζω πως είναι ένα κομμάτι του παραδείσου...
Για μένα το ίντερνετ και οι λοιπές τεχνολογίες ήταν ανέκαθεν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου, ένας συναρπαστικός κόσμος που μου επρόσφερε ό,τι δε μου επρόσφερε η καθημερινότητα και η βαλτωμένη ρουτίνα της ζωής που εζούσα. Εν εμπορούσα να ζήσω μέρα μακριά τους (εν έπαθα εξάρτηση, όσον κι αν θέλεις να μου το πιστώσεις). Έμπασα σε και σένα σε τούτον τον κόσμο, στον κόσμο της τεχνολογίας, στον κόσμο μου γιατί ήσυν κι εσύ ο κόσμος μου και ήθελα τα δύο να συυπάρχουν. Επερίμενα να ενθουσιαστείς, να διευκολυνθείς, έστω να παραδεκτείς ότι ήβρες έστω και κάτι ενδιαφέρον.Εις μάτην!
Εσύ έμπαινες στο ίντερνετ μόνο για να με ελέγχεις, τι κρίμα που άργησα να το καταλάβω! Έβλεπες παντού διαδικτυακούς εχθρούς και έκαμνες συνέχεια σενάρια για το τι κάμνω και με ποιον μιλώ. Εζούσες μες την ανασφάλεια και το άγχος. Εθεωρούσες ότι ούλλοι μπαίνουν στο ίντερνετ με υστερόβουλους σκοπούς. 'Οταν έβλεπες εισερχόμενα e-mail στο λογιαριασμό μου έπιανε σε το parkisson, επαραλογίζεσουν, εφώναζες. Όταν έγραφα σε κανένα forum, έβλεπες εφιάλτες. Όταν εδοκίμαζα κνένα καινούριο παιχνίδι, εθεωρούσες ότι έπαιζα τη σχέση μας κορώνα-γράμματα.
Τι να σου πω! Εξήγησά σου τα χίλιες φορές! Αλλά εσύ επέμενες να νομίζεις ότι οι "δούρειοι ίπποι" και οι "ιοί" εν επίδοξοι επιβήτορες εραστές μου, ότι το facebοοκ εν διαδικτυακά καλλιστεία ανάδειξης του ομορφότερου προσώπου και το hotmail πονηρή σελίδα με "καυτό" περιεχόμενο.
Αφού είδα και απόειδα και δεν κατάφερα να σε μεταπείσω, αναγκάστηκα να κόψω το ίντερνετ και να ζω μες το τεχνολογικό σκότος, ελπίζοντας πως κάποια στιγμή εν να φωτιστεί το δικό σου μυαλό τζαι να έβρω την ησυχία μου. Για άλλη μια φορά εις μάτην!
Έκαμες τόση φασαρία για τούτους ούλλους τους διαδικτυακούς εχθρούς σου, για τους ηλεκτρονικούς επίδοξους ερωτίλους που ενόμιζες ότι με φλερτάρουν, για τους επιβήτορες που παραμονεύουν μες στον υπολογιστή μου έτοιμοι να με απομακρύνουν που την αγκαλιά σου και να με κατασπαράξουν. Τόση φασαρία... Και τωρά πού είσαι;;;;; Έφυες μιαν καλή μέρα για μιαν ασήμαντη αφορμή και άφησες με δαμέ να κλαίω παρέα με τον υπολογιστή μου(που τόσο θανάσιμα μισούσες) να γράφω τούτην την ανάρτηση (τούτην και άλλες τόσες) μέσα σ' ένα ανώνυμο blog πέρκι έβρει γιατρειάν η ψυσιή μου...
Περί ψηφιακού χάσματος λοιπόν... Και για πολλοστή φορά, η ψυχή μου σμπαράλια... (άτε ψυσιή μου, άσπρο πάτο, άτε να πάμε παρακάτω)
