Φανατική αναγνώστρια του Κοέλ(ι)ο δεν ήμουν ποτέ.Διάβασα 2-3 βιβλία του απλά για την εμπειρία και στο τέλος της διαδικασίας διακατεχόμουν πάντα από ένα αίσθημα ματαίωσης γιατί πάντα περίμενα από αυτόν κάτι παραπάνω. Πρέπει να παραδεκτώ όμως ότι κάποια πράγματα που έγραψε με άγγιξαν. Όλως παραδόξως, ένα από αυτά δεν είναι το γνωστό για το σύμπαν που συνωμοτεί μαζί μας. Αν είχα να διαλέξω τι με άγγιξε περισσότερο, θα παράθετα το πιο κάτω :
" Ένα βράδυ ένας γέρος (ινδιάνος) της φυλής
Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων. Είπε:
“Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο ‘λύκων’
που υπάρχουν μέσα σε όλους μας
Ο ένας είναι το Κακό. – Είναι ο θυμός, η ζήλια, η
θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονία,
η αυτολύπηση, η ενοχή, η προσβολή, η κατωτερότητα,
τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.
που υπάρχουν μέσα σε όλους μας
Ο ένας είναι το Κακό. – Είναι ο θυμός, η ζήλια, η
θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονία,
η αυτολύπηση, η ενοχή, η προσβολή, η κατωτερότητα,
τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.
Ο άλλος είναι το Καλό. – Είναι η χαρά, η ειρήνη, η
αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη,
η ευγένεια, ο ανθρωπισμός, η συμπόνοια, η
γεναιοδωρία, η αλήθεια.”
αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη,
η ευγένεια, ο ανθρωπισμός, η συμπόνοια, η
γεναιοδωρία, η αλήθεια.”
Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά
ρώτησε τον παππού του: “Ποιος λύκος νικάει παππού;”
ρώτησε τον παππού του: “Ποιος λύκος νικάει παππού;”
Ο γέρο- Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά:
“Αυτός που ταΐζεις.”
“Αυτός που ταΐζεις.”
Αφιερωμένο σ' εκείνους τους λιγοστούς και μετρημένους ανθρώπους της ζωής μου που δε συμπεριφέρονται σαν λύκοι που κατασπαράζουν πρόβατα...
